Czym się różni księgowość pełna od uproszczonej?

Założenie własnej działalności wiąże się z koniecznością prowadzenia księgowości. Przedsiębiorcy mają do wyboru dwie formy – pełną i uproszczoną. Prawo reguluje, jakie podmioty i w jakich sytuacjach mogą prowadzić księgowość uproszczoną, a kiedy zobligowane są do prowadzenia pełnej księgowości. Czym różnią się te rodzaje księgowości? Spieszymy z wyjaśnieniem!

Księgowość pełna

Do prowadzenia księgowości pełnej zobligowane są wszystkie spółki komandytowe, komandytowo-akcyjne, akcyjne oraz z ograniczoną odpowiedzialnością. Obowiązek ten obejmuje także pozostałe podmioty, których przychody netto za poprzedni rok obrotowy wyniosły minimum równowartość 2 milionów euro. Pełna księgowość prowadzona jest pod postacią ksiąg rachunkowych. Należą do nich między innymi dziennik, księga główna razem z zestawieniem obrotów i sald kont, księgi pomocnicze z zestawieniem sald kont oraz inwentarz aktywów i pasywów. Prowadzenie księgi rachunkowej pozwala nie tylko na wyliczenie podatków, ale przede wszystkim na bieżące monitorowanie sytuacji finansowej czy planowanie inwestycji. Ze względu na stopień jej skomplikowania, dobrze, aby jej prowadzeniem zajęła się dobra księgowa.

Księgowość uproszczona

Do wyboru księgowości uproszczonej uprawnione są osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, a także mniejsze firmy niezobligowane przepisami prawa do prowadzenia pełnej księgowości. Trzy podstawowe formy księgowości uproszczonej to Książka Przychodów i Rozchodów, karta podatkowa oraz ryczałt ewidencjonowany. Rozliczenia te są znacznie prostsze niż w przypadku pełnej księgowości. Z tego też względu wiele osób decyduje się na samodzielne ich dokonywanie. Aby jednak mieć pewność, że księgowość uproszczona jest prowadzona w pełni zgodnie z prawem, warto zlecić to księgowej.